Waarom werken zo weinig vrouwen in de uitvaartbranche?

Ons kent ons, zwart en stijfjes. De uitvaartbranche staat van oudsher bekend als een stugge mannenwereld. Vrouwelijke uitvaartverzorgers zien we de afgelopen jaren gelukkig steeds meer en uitvaarten hoeven allang niet meer zwart en stijfjes te zijn. Toch is de man-vrouw verdeling achter de schermen nog steeds ongelijk.

Gelukkig zijn er ook werkgevers die laten zien dat het anders kan. Bij van der Spek Uitvaart werkt een team jonge vrouwen in de logistiek. Best bijzonder, want op de meeste plekken zijn in dit soort functies voornamelijk mannen te vinden. De meiden besturen de rouwauto’s en staan paraat als een overledene van een woning naar het mortuarium moet worden overgebracht. Cecilia is één van deze meiden, Cheyenne is daarnaast ook werkzaam als uitvaart assistent. Dat wil zeggen dat ze de laatste verzorging van een overledene doet en hospitality taken oppakt. Hoe kijken ze zelf tegen hun werk aan?

Mannenwereld

Wil je als bedrijf een gelijke verdeling op de werkvloer terug zien of meer vrouwen in een typische ‘mannenberoep’ aan het werk hebben? Dan moet je daar actief beleid op maken. Cheyenne werkt inmiddels bijna een jaar bij Van der Spek Uitvaart en vertelt: ‘Ook hier werkten in het verleden met name mannen in dit soort functies. Ik werd als een van de eerste vrouwen aangenomen en nu zijn we maar liefst met een team van vijf binnen de logistieke tak. Ik denk dat het voor families heel fijn is om diversiteit terug te zien. Zo heb je altijd iemand waar je mee klikt. Dat is echt belangrijk in een moeilijke en emotionele tijd rond een overlijden’

Onderschat

Ook al is de ongelijkheid in de branche duidelijk, toch hebben beide dames niet het idee structureel anders behandeld te worden dan hun mannelijke collega’s. In sommige situaties moeten zich wel meer bewijzen. Cecilia: ‘Dat merk ik met name als het over fysieke werkzaamheden gaat. Collega’s of nabestaanden willen regelmatig bijspringen bij het tillen van de kist bijvoorbeeld, terwijl wij dit ook prima kunnen. Of bij het tillen van een ov

erledene grijpt een mannelijke collega misschien sneller in dan hij dit bij een mannelijke collega zou doen.’ Cheyenne vult aan: ‘Dat herken ik wel, dat fysieke component is waar je soms echt op onderschat wordt. Dat is eigenlijk raar, want een man die wat lichter is kan net zoveel moeite hebben als wij met het uit een woning tillen van een zwaarder iemand. Ieder bedrijf moet bovendien aan arbeidsnormen voldoen rond veiligheid, we maken gebruik van verschillende soorten tilhulpmiddelen bij zware werkzaamheden. Als vrouw kan je dit werk daardoor net zo goed uitvoeren als een man. Ook fysiek.’

Dankbaar werk

Hiervoor waren ze werkzaam in een andere vakgebied, de overstap naar de uitvaartbranche voelde als een logische stap. Cheyenne vertelt: “Hiervoor werkte ik in de evenementbranche en Cecilia in een drogisterij. Iets compleet anders. Wat ik het allermooiste aan dit werk vindt is dat je iets voor mensen kunt betekenen. Dat klinkt misschien cliché, maar je maakt echt een verschil voor families. Een uitvaart die mooi en goed verloopt is belangrijk voor de rest van het rouwproces dat nog volgt’. Ook Cecilia is blij dat ze de overstap gemaakt heeft: ‘Dit werk is heel mooi en dankbaar. Zorgen voor een respectvolle en passende uitvaart is het laatste dat je voor iemand kun betekenen. Dat ik iets kan bijdragen aan de maatschappij dat zo tastbaar en zichtbaar is vind ik erg bijzonder. Iedereen die een overstap overweegt naar deze branche zou ik het zeker aanraden. Het is in dit werk denk ik vooral belangrijk dat je empathisch bent. Het gaat over het hebben van bepaalde kwaliteiten en je inlevingsvermogen, dan maakt het niet uit of je man of vrouw bent.’